Wat zijn de taken van de mentor?

De mentor neemt beslissingen over verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding van de betrokkene. Dit zijn dus allemaal beslissingen op het persoonlijke vlak. Daarbij kan het ook over feitelijke dingen gaan, zoals het inzien van een dossier. Een mentor betrekt de betrokkene zoveel mogelijk bij zijn beslissingen. Tot de taken van een mentor behoren het regelen van zorg met zorgverleners, het onderhouden van persoonlijk contact met betrokkene, het vertegenwoordigen van de betrokkene bij gesprekken en overleggen, het ingrijpen als er niet de juiste zorg geleverd wordt en eventueel ingrijpen bij situaties die niet goed zijn voor de betrokkene (bijvoorbeeld als zelfstandig wonen onverantwoord is).

De mentor neemt beslissingen op het persoonlijke vlak en heeft bij het vervullen van die taak de plicht om de persoon zoveel mogelijk zelf te laten beslissen en om een zelfstandig optreden betrokkene te bevorderen. Ook heeft de mentor tot taak om op andere gebieden op het persoonlijke vlak de belangen van betrokkene in de gaten te houden en hem/haar raad te geven. De mentor heeft alle bevoegdheden die deze in het belang van zijn taak nodig heeft. Hierbij geldt dat beslissen in hoogst persoonlijke aangelegenheden niet mogelijk is. Bij hoogst persoonlijke aangelegenheden dient men te denken aan het indienen van een echtscheidingsverzoek, het laten erkennen van een kind, het doen van een donorregistratie, het opstellen van een euthanasieverklaring, het (laten) opstellen van een testament of het nemen van een beslissing over de opname in een psychiatrisch ziekenhuis.

Met het zorgplan of behandelingsplan mag de mentor instemmen (met uitzondering van hoogst persoonlijke aangelegenheden die daarin zijn opgenomen, zoals de levensbeëindiging van de betrokkene). In een dergelijke situatie heeft datgene wat de mentor zegt de status van advies.